donderdag 3 februari 2011

The voice of Holland

Woensdagavond 6 oktober 19.30, het RTL-programma 'The Voice of Holland' wordt opgenomen bij de Westergasfabriek in Amsterdam. De populaire talentenjacht is de hit van dit televisieseizoen waar miljoenen mensen elke week weer naar kijken. Ik kocht een kaartje en nam een kijkje achter de schermen. Natuurlijk heb ik elke vrijdagavond voor de televisie gekeken naar de kandidaten in de auditierondes en daarom waren mijn verwachtingen erg hoog. In de uitzending die ik bezocht werden de kandidaten uitgedaagd voor een 'battle'. De winnaars gingen door naar de liveshows. De coaches zijn: Angela Groothuizen, VanVelzen, Jeroen van der Boom en Nick & Simon.

Het concept
Nog even snel voor de duidelijkheid het concept van het programma. De talentenjacht bestaat uit drie unieke rondes:
The Blind Auditions- De kandidaten doen hun auditie terwijl zij staren naar de achterkant van een stoel. Als zij dan goed genoeg worden gevonden en een van de vier coaches drukt op zijn of haar knopje, draait de stoel om en zijn ze door naar de volgende ronde.
The battles In deze ronde worden twee kandidaten uit een team tegenover elkaar gezet en moeten zij een 'battle' zingen. Degene die de beste is gaat door naar de liveshows en de andere naar huis.
De Liveshows- Hierin mogen de mensen thuis eindelijk stemmen op hun favoriete kandidaat en wordt uiteindelijk de winnaar gekozen. In ieder geval hoop ik dat John de Mol voor de liveshows ook nog iets speciaals heeft verzonnen. Volgens de geruchten gaan de coaches dan meezingen met de kandidaten uit hun team.

De publieksopwarmer
Altijd leuk, een publieksopwarmer. Ook hier was er hij aanwezig. Een overenthousiast figuur die iedereen hiermee probeert aan te steken. Het gekke is dat het vaak nog lukt ook (vooral bij mij). Als er ergens in een hoekje werd gezwaaid met een velletje papier betekende dit dat het publiek mocht: juichen, fluiten en hard klappen.

De show
Van de show heb ik echt genoten. De deelnemers waren net zo goed als op de televisie in de voorrondes. Je kon ook zien dat de coaches het werkelijk moeilijk hadden met het kiezen van de liveshowkandidaten. Er werd daarom ook twee keer een 'time-out' aangevraagd. Een lang overleg volgde met na veel gepraat een winnaar. Wat mij opviel was dat Martijn Krabbé best zenuwachtig leek te zijn. Hij vergiste zich in de namen, wat best gênant voor hem was.
De sfeer was goed in de studio. Sommigen keken af en toe wat chagrijnig maar dat was spontaan verdwenen als de camera op hen was gericht. Ik heb ook keihard geapplaudisseerd want ik zat toevallig tussen de families van de kandidaten. Die mensen werden totaal gek toen hun favoriet doorging.

Jeroen
De opmerkingen van jurylid Jeroen van der Boom waren af en toe erg opvallend. Na een betoog over de kandidaten leek het of de coach dan eindelijk een beslissing zou nemen, over wie er wel of niet doorging. Vervolgens komt hij met de zin: “Je kunt links gaan, je kunt rechts gaan maar je kunt ook een andere weg nemen.” Jaja, gewoon rechtdoorzee dan maar?

Geheime informatie
Nu is het geval natuurlijk dat je officieel niets mag zeggen over degenen die wel en niet door zijn naar de liveshows. Aan de andere kant heb ik niets getekend bij binnenkomst, is er niets over gezegd en waarom zou ik dat voor me houden? Ik kan alvast vertellen dat de twee zusjes (voor de trouwe kijker bekend) waar zoveel discussie over was uiteindelijk niet door zijn naar de liveshows.

Zangtalent
Bovenal was de kwaliteit van de zangers en zangeressen ontzettend goed. Er was geen enkele kandidaat die vals heeft gezongen of volledig de mist in ging. Ik kon horen dat er goed gerepeteerd was met de band. Toch kon ik voor mezelf al snel zien wie er door zou gaan naar de finale of er de eerste liveshow uit vliegt. En dan moet ik toch concluderen dat het uiterlijk ook een belangrijke rol speelt naast de performance.

Tot slot wil ik even zeggen dat ik mijn volledige steun geef aan Shary-An, het enthousiaste meisje met de prachtige stem. Ze heeft me volledig overtuigd.
Als ik aan kaarten kan komen voor een liveshow, zou ik daar zeker bij willen zijn.

Heb je iets gemist of wil je een auditie terugzien? Kijk dan op de website: thevoiceofholland.com



Bodies Rotterdam

Met een gevoel van onbegrip stapte ik met mijn vriendinnen de metro in. Waarom zou iemand zijn lichaam willen tonen op een tentoonstelling zoals deze? Willen die mensen echt na hun dood naakt in een expositie belanden? We kozen bij de ingang voor de audiotour, dit betekende dat we nog meer informatie kregen over de lichaamsdelen die werden getoond, joepie.

Eenmaal binnen kwamen de ‘bodies’ erg ongeloofwaardig op mij over. Het leken wel barbies zonder huid, zo plastic zag het er allemaal eruit. Zoveel meer hadden wij verwacht van deze commerciële tentoonstelling. Het is dat de crew erbij vertelde dat alle onderdelen echt waren en ook echt afkomstig van dode mensen anders had ík het in ieder geval niet geloofd. Bovendien waren sommige poses uiterst bijzonder. Zo waren er twee koppels die innig de liefde bedreven. Waarbij alle edele delen goed te bezichtigen waren, beetje vreemd.

Een beeld van zwarte longen, de het ongezonde stel, en de heldere witte longen greep mij totaal niet aan. Ik kreeg bijna trek in een sigaretje. Wist je dat je na vijf jaar stoppen met roken alweer evenveel kans op hart- en vaatziekten hebt als een gewoon gezond nooit-rokend mens? Jeetje, dat brengt mij aan het twijfelen. Zo verwoestend is roken dus niet voor je lichaam en het is nooit te laat om te stoppen.

Het enige wat wel zwaar indrukwekkend was, was een hoofd van een dikke man, doormidden gesneden. Je kon in zijn hersenen kijken en zien hoe alles er daarbinnen uitziet. Echt super raar. Toen realiseerde ik me toch even dat het om echte mensen gaat. Ik vroeg me ineens af wie deze man was en of hij bereikt had in zijn leven wat hij graag wilde. De man zag er namelijk niet erg oud uit. Oeh, filosofisch zeg.

Een berichtje in het gastenboek natuurlijk met de tekst: wat ontzettend interessant, groetjes van ons. Beetje gelogen misschien want het viel (letterlijk) vies tegen. Bij de uitgang kreeg iedereen de mogelijkheid een aanmeldingsformulier in te vullen, voor het geval dat je jezelf na de dood ter beschikking wilt stellen aan Bodies. Nou, nee ik moet er niet aan denken om mijn lichaamsdelen waar ik mijn hele leven puur zuinig op ben geweest in een vitrine te gooien.

Misschien ben ik veel te nuchter voor dit soort wetenschappelijke dingen. Natuurlijk zie ik er ook zo uit, dat weet ik diep vanbinnen wel. Toch vind ik het moeilijk om dit te accepteren en sta er liever niet lang bij stil.