Kinderen geen bezwaar

Dinsdag 22 maart ga ik de comedy 'kinderen geen bezwaar' bezoeken. Onlangs werd ik lid van de VARA en dat zorgt voor bepaalde privileges. Zo kan ik nu gratis naar dit programma. Het is een komisch, succesvol programma op nederland drie. Het wordt opgenomen in Hilversum bij het mediapark.

Gerard (Alfred van den Heuvel) en Maud (Anne-Mieke Ruyten) leerden elkaar kennen via een contactadvertentie. De deal was snel gesloten en nu zijn ze getrouwd. Hij kookt, strijkt, stoft en doet de was, zij werkt als psychotherapeute met praktijk aan huis.

Een opname van deze serie bijwonen is anders dan een ander televisieprogramma. De zaal is er om te lachen. De interactie tussen de spelers en het publiek lijkt me leuk. Ik hoop op een gezellige, lachwekkende avond in Hilversum. 

Na de show ...
Jeetje, zo leuk had ik het niet verwacht. Er is zeer goede interactie met het publiek. Iedereen mocht vragen stellen aan de acteurs, regisseur en het productieteam. Er hing een ontzettende gezellige sfeer. Er was zelfs een man in het publiek die dit programma al voor de elfde keer bezocht. Het is gewoon een leuk avondje uit wat mij betreft. Het duurde ook niet te lang en het leukste was dat we na de opnames een kijkje mochten nemen op de set. Ik ben even op de foto geweest in de beruchte keuken van Gerard. Dus als je nog een televisieprogramma wilt bezoeken en een leuk avondje uit wilt, raad ik je aan om naar Kinderen geen Bezwaar te gaan!

Drie Gezusters

De Drie Gezusters is het grootste biertappunt van Nederland. Met wel 20 bars en een capaciteit van 3750 mensen is het ook nog eens de grootste bar van Europa. Dat beloofd een leuke avond te worden in Groningen. Een kroeg waar ruim 4000 mensen kunnen drinken en dansen lijkt mij erg gezellig.

Bij binnenkomst verwacht je een kleine kroeg, maar als je verder loopt belandt je in een andere kroeg, nog verder weer een ander café, etc. Het leek niet te stoppen, een doolhof van entertainment en gezelligheid. De ijsbar was helaas gesloten, deze bar is erg populair in de Drie Gezusters en had ik graag mee willen maken.

Een ander hoogtepunt is de draaibar. In een ruimte is een groot rond plateau waarop de bar staat. Je kunt dan aan de bar kletsen terwijl hij rond draait en je dus telkens andere naast je hebt staan. Echt een top idee, ik dacht dat ik hier misselijk van zou worden maar dat viel hartstikke mee.

Naast de draaibar bevind zich een café met een apart interieur. Het is totaal ingericht, met alle elementen uit een oude trein. De bankjes met daarboven zelfs bagagerekken. Erg grappig om te zitten in de kroeg waar het voelt alsof je elk moment weg kan rijden.

De Drie Gezusters bevindt zich op de grote markt. Een druk plein in het centrum van Groningen. Donderdagavond staat bekend als de studentenavond, dat heb ik gemerkt. Het bruist van de studenten en gezellige barretjes. Zeker weten dat ik daar nog een keertje terug kom.

Over de Kook

In 'Over de Kook' leert Robert Kranenborg, een bekende tv-kok, hobbykoks hoe het er in een professionele keuken aan toe gaat. Zijn dochter, Priscilla, neemt de bediening voor haar rekening. Ik bezocht dit RTL-programma met drie vriendinnen.

Het televisieprogramma wordt opgenomen in een restaurant in Amsterdam. Bij binnenkomst werden onze jassen heel netjes door de gastheer opgehangen. Een welkomstdrankje moest het ijs doen breken. We werden door dezelfde gastheer naar een tafel gewezen en kregen vier gerechten voorgeschoteld, elk van een andere hobbykok. De bedoeling was om elk gerecht een cijfer te geven en uiteindelijk werd er dan een dagwinnaar gekozen. De cijfers konden nog ondersteund worden door een babbeltje over een gerecht, waarbij het verboden woord 'lekker' was. Bijna alle gerechten vielen bij mij in de smaak. De beoordeling was voor alle vier gerechten dan ook een voldoende. De combinaties die er werden gemaakt vond ik soms iets minder lekker, bijvoorbeeld een wortel met zeewier. Het toetje vond ik echt heerlijk, een schuimpje met vers fruit en slagroom. Toetjes vind ik sowieso altijd het lekkerste van een maaltijd.

Ik vond het erg leuk om aanwezig te zijn bij dit programma. Je kunt gewoon lekker eten terwijl er een televisieploeg omheen staat. Het was ook totaal niet duur, slechts vijftien euro. Toen ik keek naar de aflevering op televisie was ik ook best vaak in beeld, dat is ook wel kicken. Ik was graag nog een keer langsgekomen bij meneer Kranenborg maar telkens als ik op internet kijk is het al uitverkocht. Er zijn dus genoeg mensen die het naar hun zin hebben gehad bij 'Over de Kook'.

No Strings Attached

Vijftien jaar na hun ontmoeting op een zomerkamp, lopen Adam en Emma elkaar opnieuw tegen het lijf. Ze zijn allebei wel toe aan een seksueel verzetje, maar Emma wil absoluut geen serieuze relatie. De twee besluiten dus wel met elkaar naar bed te gaan, maar spreken af dat ze verder gewoon vrienden blijven. Dus geen geknuffel, geen jaloezie, geen verwachtingen, geen bloemen en geen ruzies. Ze kunnen doen en laten wat ze willen zolang ze maar niet verliefd op elkaar worden. Dit blijkt moeilijker dan gedacht...

Een film met veel voorspelbare gebeurtenissen. Hopend op een onverwacht einde, gebeurde dit niet. De twee hoofdrolspelers worden verliefd en leven nog lang en gelukkig. Een echte film waarbij je kunt gaan zitten en niet hoeft na te denken. De diepgang was ver te zoeken. Het acteerwerk van Ashton en Nathalie was wel formidabel, maar zij zitten natuurlijk al lang in het vak. Ze spelen bij op een humoristische manier en dit werkt op de lachspieren. Als Emma (Nathalie) vraagt of Adam (Ashton) geen bloemen voor haar mee neemt, komt hij aan met een bos wortelen. Op dat moment hoorde ik de zaal wel even grinniken.

Kortom een film met weinig indrukwekkende gebeurtenissen, veelal voorspelbaar maar wel in een komische setting.

Take me out!

Het televisieprogramma dat de afgelopen jaren op RTL wordt uitgezonden en blijkbaar niet van ophouden weet. Ik keek het programma vorig jaar wel vaak maar het begint nu een beetje vervelend te worden. De jongens die beoordeelt worden door een stel meisjes, zakken steeds dieper in de put. De dames zijn namelijk niet erg vriendelijk en dat is een understatement.

De studio staat in Baarn, die plaats had ik daarvoor nog nooit gehoord. Het bleek ook niet in de buurt van het station te zijn. In de e-mail die ik kreeg stond vermeld dat we werden opgehaald door een busje. De eerste tien minuten hebben we geen busje gezien bij het station. Totdat er een stagair in een oud wit busje kwam aanrijden hij bracht ons naar de studio. Ik vroeg me sterk af hoelang deze jongen zijn rijbewijs al had.

In de tijd dat wij er zaten werden er drie afleveringen opgenomen en een promotiefilmpje. Eddy Zoëy moet natuurlijk elke keer een andere outfit aan. Zo waren we al snel drie uur verder. Het publiek verliet langzaam de studio, dat vond ik een beetje brutaal. Aan de andere kant werd het al half 12 en ik moest toch nog thuiskomen dus hebben we besloten om ook snel het pand te verlaten.

Erg inhoudelijk programma is het niet. De dames zijn ook niet erg aardig tegen de stoere jongens die daar durven te staan. De opmerkingen die ze geven op het uiterlijk van de mannen gaan ook nergens over. In de aflevering die werd opgenomen had een meisje het over die kerel die op een mol lijkt. Erg indrukwekkend was het dus niet. Ik schaamde me eerder voor die meisjes, ze komen nu ontzettend dom over op de televisie.

Expositie Beeldende kunst in Opmeer

Een expositie, ik ben er nog nooit geweest. 13 maart nam ik de moeite om naar de kerk te gaan in Opmeer, daar waren de kunstwerken uitgestald. Ik verbaasde me over de hoeveelheid want ik verwachte dat er in mijn woonomgeving weinig kunstenaars leefden.

Vanaf 12 maart tot en met 20 maart was de kerk geopend om de kunst te bekijken. Er kwamen veel mensen op af, misschien ook omdat het gratis entree was. Het thema van de tentoonstelling was 'beweging'. In de kunstwerken scheen beweging te zitten. Realisme, impressionisme, kubisme, surrealisme, abstract zijn herkenbare kunstbewegingen die zoal voorbij kwamen.

Veel van de kunst vond ik wel mooi, maar er stonden ook dingen tussen waarbij ik dacht: 'dat kan ik beter'. Uiteindelijk ben ik blij dat er te zijn geweest en trots op mijn dorpsgenoten die dat voor elkaar hebben gekregen.

Tussen Kunst & Kitsch

Een televisieprogramma van de AVRO, Tussen Kunst & Kitsch. De locatie van de opnames was erg bijzonder, namelijk het centrum van Alkmaar: het stedelijk museum. Perfect voor een programma waar het draait om antieke stukken en sferen uit het verleden.

Het programma zat anders in elkaar dan ik dacht. We kwamen binnen en kregen een bingonummertje. Als dit nummertje werd omgeroepen mocht je het museum in en je waardevolle spulletjes tonen aan de deskundigen. Na anderhalf uur wachten mochten wij pas het programma binnen stappen.

Althans dat dacht ik, eenmaal binnen was Nelleke nergens te bekennen. De andere deskundigen zaten aan tafeltjes waarop vergrootglazen lagen en Iphones. Als er iets bijzonders voorbij kwam werd er een cameraploeg bijgehaald die alles filmde. Net toen ik achter de camera kroop bij een schilderij, bleek het een foutje te zijn, het was nep. Jammer, denk je iets in handen te hebben van onschatbare waarde, blijkt het plastic te zijn.

Na twintig minuten moesten wij het pand weer verlaten om ruimte te maken voor de volgende groep nieuwsgierige mensen. Nelleke bleek in een kamer achteraf te zitten en er werden mensen uitgepikt die om haar heen mochten kijken naar de duurste stukken. Veel oh's en ah's heb ik dus niet gehoord.

Jan Smit in Ahoy

De ‘Leef je uit’ tour van Jan Smit wordt op de website aangeschreven als een spektakel. Eerst zien dan geloven, zoals men zegt. Ik ben naar Ahoy gegaan met twee vriendinnen. Ga er niet vanuit dat ik dure kaartjes heb gekocht voor het concert van de Volendammer, ik kreeg ze gratis via de Postcode Loterij.

Toen we binnen kwamen bleek  als snel dat het hele publiek bestond uit ‘Postcode Loterij winnaars’. Op de stoelen lagen verassingspakketjes met ontzettend verassende dingen: een Postcode Loterij sjaal, een Postcode Loterij lampje, een Postcode Loterij koekje, etc.

In het voorprogramma stond Frans Duijts, de zanger van ‘Jij denkt maar dat je alles mag van mij’. Dat was dan ook het enige nummer wat het publiek leek te kennen,  wel een beetje sneu voor Fransje.  

Ik ben geen grote fan van Jan Smit, toch waren de liedjes wel oké. Alleen na een tijdje vond ik het wel genoeg. De grootste fans stonden vlak naast het podium te hossen en springen. Zo ben ik niet, gelukkig. De gemiddelde leeftijd van het publiek was  iets hoger dan de mijne.  Wij zaten me z’n drieën rustig op onze stoelen te genieten van de muziek.  Jan heeft wel goed zijn best gedaan om er een mooie show van te maken en zorgde ook voor interactie met het publiek,  hij blijft zo gewoon. De band was ook erg goed.

Uiteindelijk zijn we weer met de trein naar huis gegaan. Het was een leuk om een keer mee gemaakt te hebben maar je zal me niet volgende week in de rij zien staan bij Nick en Simon.